Już nie raz obiecałam sobie że w końcu zrobię porządek w domowym archiwum :) Wczoraj padło na stare foto i kartki...Nie wiem jak powiedzieć co czuję dotykając wiekowych, ponad 100-letnich zdjęć...
A najbardziej zachwyca mnie styl pisma, każdy inny ale jak piękny... popatrzcie same
Pozdrawiam Was poświątecznie i witam nowych obserwujących :)
Ale masz piękne skarby,musisz być bardzo dumna.Co do pisma na kartkach to prawdziwa kaligrafia,pozdrawiam
OdpowiedzUsuńKaligrafia to zapomniana już dziedzina. Niby pierwszaki jakieś szlaczki, literkowe wprawki robią, ale nie przykłada się już uwagi do tego jak, czym, bo ogrom materiału do zrealizowania czeka, goni i straszy. Wszystko jakieś robi się puste i bez duszy, mnające za bożków łatwy, szybki, bezduszny zysk.
OdpowiedzUsuńTo prawda, rzeczy które pokazujesz - to skarby :) też mam trochę takich w szufladzie - stare pocztówki, listy Dziadka do Babci, zdjęcia, pamiętniki i szkicowniki ;) I wszystkie tak pięknie pisane, jak pokazujesz. Kiedyś wszyscy tak pisali, uczyli się kaligrafii, bardzo szkoda, że ten nawyk został zatracony :(
OdpowiedzUsuńCudowne!! Tylko pozazdrościć Ci takich zbiorów. Moje niestety rozeszły się po rodzinie:( Pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńOxi masz wiekie szczescie, ze tak wspaniale pamiatki rodzinne ocalaly :)
OdpowiedzUsuńCudne są te pamiątki! Aga, ma racje, masz szczęścia, że to masz. Moje wszystkie "zjadła" wojna. Nawet moje z dzieciństwa i szkole, wszystko poszło. :-(
OdpowiedzUsuńOxi pokazujesz przepiękne wspomnienia! Wzruszenie chwyta kiedy przekłada się stare zdjęcia,pocztówki, które zostały po ludziach już prawie zapomnianych...to prawdziwe skarby...
OdpowiedzUsuńW dobie komputerów piękne pismo staje się czymś niesamowitym. Ja może nie kaligrafuję, ale przynajmniej non stop używam pióra... Piękne rodzinne pamiątki :)
OdpowiedzUsuńMasz prawdziwe skarby!!!:)
OdpowiedzUsuńPiękny zbiór!Naprawdę wyjątkowy...
OdpowiedzUsuńJa też mam sentyment do takich starych fotografii...mają swój niepowtarzalny urok...
OdpowiedzUsuńpozdrawiam...
Wspaniała kolekcja i klimat! Pismo w starym stylu zawsze podziwiałam. Kiedyś przykładano większą wagę do tego. Pamiętam, że u nas w szkole strasznie "piłowano" nas z pisma technicznego i kaligrafii. Teraz młodzi nawet nie wiedzą co to takiego. A ja uważam, że bardzo mi się to przydało. W obecnych czasach bardziej przykładają się ludzie do umiejętności pisania na klawiaturze niż do ręcznego pisma. Całusy:)
OdpowiedzUsuńWspaniałe masz skarby!
OdpowiedzUsuńTeż mam kilka takich i czasami je wyciągam , aby "poczuć" tamten świat, może nie tak goniący i bezosobowy jakim jest obecny.
Pozdrawiam Cię serdecznie
Czuć magię, klimat - takie pamiątki są najcenniejsze!
OdpowiedzUsuńPiękne! i zdjecia i pismo- normalnie sztuka... niestety coraz bardziej zapominana...
OdpowiedzUsuńPiękne pamiątki.Sama jestem właścicielką dość pokaźnego archiwum rodzinnego, do którego szczerze mówiąc mam ogromny sentyment...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam ciepło
Piękne, piękne! A styl pisma... Niesamowity! Niestety w czasach współczesnych baaaardzo żadko widzi się takie pismo. Era komputera! ;]
OdpowiedzUsuńИ у меня родственники на Украине живут:)))
OdpowiedzUsuńOj ja też Ci zazdroszcze tych skarbów ,też mam kilka starych zdjęć, ale te pocztówki robia wrażenie.
OdpowiedzUsuń